Από οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ

Η συγκεκριμένη ρύθμιση επιδιώκει να διαρρήξει τη σχέση του Κόμματος με τα μέλη του και με το λαό, αφού οι συνδρομές των μελών και η οικονομική ενίσχυση από τους οπαδούς αποτελούν όχι μόνο οξυγόνο της δημοκρατίας, αλλά και ενεργό συμμετοχή τους στην πολιτική πάλη. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς στόχους, μαζί με τον έλεγχο της λειτουργίας και της δράσης τους από τα όργανα της αστικής κρατικής μηχανής.

Η αστική δημοκρατία, ιδιαίτερα στο στάδιο του ιμπεριαλισμού, είναι ανεκτική στη λειτουργία των δικών της «ελευθεριών» και ορίων, όσο δε θίγονται «τα ιερά και όσια της ατομικής ιδιοκτησίας», η εξουσία της αστικής τάξης, όσο δεν αμφισβητείται αυτή η «δημοκρατία» από το οργανωμένο εργατικό κίνημα, με τη συμμετοχή των λαϊκών μαζών στην πολιτική, μέσω οργανωμένων κοινωνικοπολιτικών αγώνων ενάντια στην πλουτοκρατία σε ρότα ρήξης και ανατροπής της. Αυτό επιδιώκουν να εξασφαλίζουν.

Γι' αυτό και «το ΚΚΕ δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να δεχτεί να γίνει όμηρος ούτε του κράτους, ούτε της ΕΕ, ούτε των βιομηχάνων και των εφοπλιστών. Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε την απαγόρευση να είναι για μας ο κύριος και βασικός χρηματοδότης ο λαός. Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε κανέναν κρατικό μηχανισμό να ορίζει τη σχέση του Κόμματός μας με τα μέλη και τους φίλους του, να καθορίζει μέσω των οικονομικών το εύρος και την κατεύθυνση της πολιτικής μας δράσης. Απολογούμαστε και δεχόμαστε έλεγχο για την πολιτική μας, τη δράση μας, τα οικονομικά μας, μόνο στην εργατική τάξη και στο λαό».

Οι καπιταλιστές θέλουν κόμματα, που η συγκρότησή τους, η μορφή τους, η δράση τους, μπορεί και πρέπει να προσαρμόζονται στις ανάγκες και στους σκοπούς του κεφαλαίου, ενισχύοντας την ικανότητά τους να κερδίζουν στις συνθήκες του καπιταλισμού τη λαϊκή πλειοψηφία, η οποία έχει τα εντελώς αντίθετα ταξικά συμφέροντα.

Η εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα θέλουν κόμμα για την πραγματοποίηση των δικών τους συμφερόντων. Χωρίς επαναστατικό πολιτικό κόμμα, η εργατική τάξη δεν μπορεί ούτε καν να οργανώσει τους δικούς της αγώνες για τα δικά της συμφέροντα, πολύ περισσότερο να οργανώσει και να διεξαγάγει την ταξική πάλη έως το επίπεδο της εξουσίας. Η επέμβαση του αστικού κράτους - και μέσω της κρατικής χρηματοδότησης - στο εσωτερικό του κόμματος της εργατικής τάξης που αντιπαλεύει αυτό το κράτος, τη δικτατορία των μονοπωλίων, έχει ως στόχο να ξεκόψει μέλη και οπαδούς από το ΚΚΕ, να το αποδυναμώσει.

Το ξέκομμα που επιδιώκουν σημαίνει παραίτηση των εργαζομένων από τη συλλογική οργανωμένη κοινωνικοπολιτική πάλη για τα λαϊκά συμφέροντα. Δηλαδή, υποταγή στην εκμεταλλευτική πραγματικότητα. Με το σπάσιμο των δεσμών με το δικό τους κόμμα, το ΚΚΕ, άρα και ως μέσο αδράνειας και αποχής από την ταξική πάλη.

Το κόμμα της εργατικής τάξης είναι η συνειδητή οργανωμένη πρωτοπορία της, η ανώτατη μορφή οργάνωσής της. Είναι επαναστατική οργάνωση εθελοντών, ομοϊδεατών και αγωνίζεται για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, στην οποία θα καταργηθεί κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Το Κόμμα μπορεί να εκπληρώσει το ρόλο της προλεταριακής πρωτοπορίας, στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, μόνο με τον όρο ότι θα είναι εξοπλισμένο με ενότητα θέλησης, ενότητα δράσης, ενότητα αυστηρότατης πειθαρχίας. Το Κόμμα, τόνιζε ο Λένιν, είναι σύνολο οργανώσεων, και γι' αυτό πρέπει να δέχεται «στις γραμμές του μόνο στοιχεία που παραδέχονται έστω κι ένα ελάχιστο όριο οργάνωσης».

Μπορεί να οικοδομηθεί ένα τέτοιο ακριβώς κόμμα, μ' αυτούς τους σκοπούς, όταν οι εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, μόνο και μόνο μπροστά στον τρόμο της απόλυσης από τη δουλειά γιατί ενισχύουν το ΚΚΕ, ή γιατί είναι μέλη του, δε θα συσπειρώνονται δε θα συμμετέχουν οργανωμένα; Και μην αναφωνήσουν οι αστοί και τα επιτελεία τους ότι υπάρχει δημοκρατία, γιατί η απόφαση της διεκδίκησης, ή και μόνον η έκφρασή της αναδεικνύει την ταξική βαρβαρότητα του καπιταλιστή με την τρομοκρατία, την απειλή απόλυσης, την ανεργία που σημαίνει αργό θάνατο. Ασε που, αν διεκδικήσει υγιεινή και ασφάλεια για να μη σκοτωθεί στη δουλειά, ή να μην αποκτήσει επαγγελματική ασθένεια, γίνεται ασύμφορος και διώκεται. Αλλωστε, η ζωή του εργάτη θεωρείται αναλώσιμη από τον καπιταλιστή.

Ο Λένιν επέμενε ότι: «Μέλος του κόμματος θεωρείται ο καθένας που παραδέχεται το πρόγραμμά του και υποστηρίζει το κόμμα, τόσο με υλικά μέσα, όσο και με την προσωπική του συμμετοχή σε μια από τις κομματικές οργανώσεις». Αυτό που αναδεικνύει και τη βάση της συνειδητής συμμετοχής στην πολιτική πρωτοπορία της εργατικής τάξης στον αγώνα ανατροπής του καπιταλισμού και την εργατική εξουσία, και με την οικονομική συνδρομή, (είναι ένα ελάχιστο από τα υλικά μέσα), οι αστοί βάλθηκαν να το τσακίσουν.

Εμείς οι κομμουνιστές επιδιώκουμε την πιο συνειδητή συμμετοχή των εργατών, των λαϊκών στρωμάτων στην ταξική πάλη, ενάντια στην αστική πολιτική, για να εκπληρώσει η εργατική τάξη την αποστολή της, που πέρα από την παρουσία των αντικειμενικών προϋποθέσεων, έχει ανάγκη να συνειδητοποιήσει το ιστορικό της αυτό καθήκον και να δρα σαν οργανωμένη τάξη με επικεφαλής το ΚΚΕ. Επομένως, ο ιστορικός προορισμός του Κόμματος είναι να δώσει στην εργατική τάξη όσο γίνεται πιο καθαρή συνείδηση για το δρόμο και τις προϋποθέσεις, που θα πραγματοποιήσει αυτήν την αποστολή της.

Βεβαίως, το Κόμμα δεν είναι μια οργάνωση ανθρώπων, που ασκούν μόνο διαφώτιση και προπαγάνδα, αλλά η πρωτοποριακή οργάνωση, που συνενώνει αρμονικά τη θεωρία με την καθημερινή πράξη. Σ' αυτήν τη διαδικασία, δηλαδή στο συνδυασμό διαφώτισης, προπαγάνδας και οργάνωσης της καθημερινής δράσης, υπάρχει πολύμορφη συμμετοχή των λαϊκών δυνάμεων και επιδίωξη όσμωσης με την πολιτική του ΚΚΕ μέσα στο μαζικό λαϊκό κίνημα και πρώτ' απ' όλα στο εργατικό - συνδικαλιστικό.

Οι διαχειριστές των συμφερόντων του κεφαλαίου θέλουν να εμποδίσουν το ανέβασμα της συνείδησης της εργατικής τάξης, του λαού, έως το επίπεδο της συμμετοχής του στη διαμόρφωση πολιτικής, έως το επίπεδο πάλης για τα δικά του συμφέροντα, γιατί αυτό ωθεί στη συνειδητοποίηση της πάλης για την εξουσία.

Γι' αυτό και συμμετοχή για την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι μόνον η συμμετοχή στους δικούς της φορείς για τα δικά της συμφέροντα, η συμμετοχή στην ταξική πάλη, η συμμετοχή των πιο πρωτοπόρων στοιχείων της, από την άποψη της συνειδητοποίησης της ανάγκης ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου, στο κόμμα της εργατικής τάξης, στο ΚΚΕ. Αυτό το δικαίωμά μας σαν Κόμμα όχι μόνο δε θα το απεμπολήσουμε στο όνομα της απαγόρευσης να δίνουν τα μέλη μας συνδρομή και οι οπαδοί μας ενίσχυση, αλλά το υπερασπιζόμαστε ως ένα από τα θεμέλια της ύπαρξης και δράσης μας στη ρότα της πάλης για το σοσιαλισμό. Και δε θα μας σταματήσει καμιά αστική νομοθεσία που θα επιβάλει κρατικούς ελέγχους στη λειτουργία και τη δράση μας, στα οικονομικά του Κόμματός μας, γιατί οι αρχές μας και η στρατηγική μας είναι η ενσάρκωση της επιστημονικής τεκμηρίωσης για το νομοτελειακό του περάσματος της ταξικής κοινωνίας στην αταξική με τη συνειδητή πολιτική πάλη της πλειοψηφίας του λαού υπό την καθοδήγηση του κόμματος της εργατικής τάξης. Αυτό το σκοπό θα τον εκπληρώνουμε καθημερινά διαφυλάττοντας ως κόρη οφθαλμού το ρόλο και το χαρακτήρα του ΚΚΕ, κόντρα σε κάθε αστική νομοθεσία που επιδιώκει να ανακόψει την επαναστατική πολιτική μας δράση.